కొన్నిసార్లు గొంతు కాదు.. గుండె మూగబోతుంది. కాలంతో పాటు ప్రాణం కూడా స్థంభించిపోతుంది. ఆప్తుల మరణం… అందులోంచి పుట్టుకొచ్చే విషాదం తుడవడానికి, కొలవడానికి ఎలాంటి పరికరాలూ ఉండవు. ప్రస్తుతం సంపత్నంది అలాంటి పరిస్థితిలో ఉన్నారు. ఆయన ఇంట ఓ విషాదం నెలకొంది. తండ్రి మరణంతో సంపత్నంది జీవితంలో అనుకోని స్థబ్దత నెలకొంది. ఎవరైనా ఇలాంటి పరిస్థితుల్లో.. బాధనంతా గుండెల్లో దాచుకొంటారు. లేదంటే కన్నీళ్లతో తమ కష్టాన్ని సాగనంపుతారు. కానీ సంపత్.. తన వేదన, విషాదం.. అక్షరాల్లో దాచారు. సంపత్ మంచి రచయిత. తన భావుకత చాలా గొప్పగా ఉంటుంది. తండ్రి మరణంలోనూ.. ఆయనకు అదే తోడుగా నిలిచింది. తండ్రి మరణం తరవాత సోషల్ మీడియాలో ఆయన ఓ కవిత పోస్ట్ చేశారు. తన మనసులో ఎంతటి వేదన అనుభవిస్తున్నారో.. ఆ అక్షరాలే చెబుతాయి. కన్నీటిలో తడిచిన ప్రతీ అక్షరం.. తండ్రిపై తనకున్న ప్రేమకు అద్దం పట్టింది.
”బాపు.. నువ్ లేకుండానే ఇక రేపు, ఎల్లుండి, జీవితమంతా..
నువ్ లేకుండానే తెల్లారింది..
నువ్ లేకుండానే ఓదెల లేచింది..
నువ్ లేకుండానే ఇల్లూ లేచింది.
కల్లాపి తో తడవాల్సిన వాకిలి కన్నీళ్ళతో తడిచింది..
“ఎట్లున్నవ్” అని అడగాల్సిన మనుషులు..
“ఎట్ల పోయాడు” అని అడుగుతున్నారు
ఎక్కెక్కి ఏడుస్తున్న గొంతులు విని నీ గుండె మళ్లీ కదిలితే ఎంత బావుండు!
చిన్నప్పుడు జబ్బు చేస్తే ఆయుర్వేద వైద్యం కోసం భుజంపై 10km ఎత్తుకెళ్లింది మొన్నే కదా అనిపిస్తోంది..
గంగుల కనకయ్య చుక్కల థియేటర్ లో నన్ను ఖైదీ సినిమాకు పంపించింది నిన్నే కదా అనిపిస్తోంది..
నువ్ నేర్పిన ఎడ్ల బండి నడక..
మనం దున్నిన జంబు అరక..
పత్తి మందుకు పంపు..
పల్లి చేను లో సద్ది..
మిరప నారుతో నాటు.. బురద పొలం లో జలగల తో పాట్లు..
ఇక అన్నీ జ్ఞాపకాలేనా?
దసరాకు నేనొస్తున్నానని తెలియగానే రాపు దగ్గర నీ ఎదురుచూపులు..
మేమొచ్చామని బగార, నీర కల్లు ఏర్పాట్లు..
ఏ సినీ అభిమాని ఇంటికొచ్చినా నా ఫోన్ నంబరిచ్చి ఇచ్చి మావోడి దగ్గరికెళ్లమని నువ్వు ఇచ్చే ప్రోత్సాహం.. ఇక అన్నీ గుర్తులేనా?
ఇప్పటివరకూ నేను తీసిన సినిమాలు తప్ప వేరే ఏ సినిమా థియేటర్ లో చూడని నీ ప్రేమ నాకు మళ్లీ కావాలి..
నీకు నలుగురు పిల్లలున్నారు.. వాళ్ళకీ పిల్లలున్నారు.. ఏ కడుపునైనా ఎంచుకో.. ఏ గడపనైనా పంచుకో..
కానీ మళ్లీ రా..”
— ఇలా సాగింది ఆ భావేద్వేగ భరితమైన రచన. ఇంతటి విషాదంలోనూ సంపత్నందిలోని రచయిత బయటకు వచ్చి… తనకు తానే ఓదార్చుకోవడం మరింత గుండెల్ని బరువెక్కించింది.