ఈరోజుల్లో వీఎఫ్ఎక్స్ లేని సినిమాని ఊహించడం కష్టం. చిన్న, పెద్ద, మీడియం.. రేంజ్ ఏదైనా అన్నో ఇన్నో వీఎఫ్ఎక్స్ షాట్స్ ఉండాల్సిందే. ప్రేక్షకులకు విజువల్ ఎక్స్పీరియన్స్ ఇవ్వాలన్న ఆలోచనతో వీటి ప్రాధాన్యం మరింత పెరిగిపోయింది. దానికి తగ్గట్టుగా వీఎఫ్ఎక్స్ స్టూడియోలు కూడా కుప్పలు తెప్పలుగా వచ్చి పడిపోతున్నాయి. అదో సెపరేట్ ఇండస్ట్రీగా నడుస్తోంది. అయితే వచ్చిన చిక్కల్లా… ఈ వీఎఫ్ఎక్స్ మాయలో పడిపోయిన మేకర్స్.. ఇప్పుడు వాటి చేతిల్లోనే కీలు బొమ్మలుగా మారిపోవడం. ఈమధ్య కాలంలో చాలా సినిమాలు విడుదల తేదీ వాయిదా పడడానికి ప్రత్యక్షకారణం వీఎఫ్ఎక్స్ స్టూడియోలే.
చెప్పిన టైమ్ కి స్టూడియోల నుంచి కంటెంట్ రాకపోవడంతో సినిమాల్ని వాయిదా వేయక తప్పని పరిస్థితుల్లో పడుతున్నారు దర్శక నిర్మాతలు. సినిమాలో కనీసం 20 వీఎఫ్ఎక్స్ షాట్స్ ఉన్నాయనుకోండి. అన్నీ ఒకే కంపెనీ చేతిలో పెట్టరు. దాన్ని కనీసం నాలుగైదు కంపెనీలకు అప్పగిస్తారు. చెప్పిన సమయానికి ఓ కంపెనీ కంటెంట్ ఇస్తే, మరో కంపెనీ ఇవ్వకపోవొచ్చు. ఇచ్చినా.. ఆ అవుట్ పుట్ దర్శకుడికి నచ్చకపోవొచ్చు. ఓ చిన్న కరెక్షన్ చెప్పినా అది తిరిగి రావడానికి మళ్లీ ఎంత కాలం పడుతుందో చెప్పలేని పరిస్థితి. వీఎఫ్ఎక్స్ స్టూడియోల సంఖ్య పెరిగానా పనిలో నాణ్యత మాత్రం పెరగడం లేదు. ఇది వరకు విదేశీ కంపెనీలతో టై అప్ పెట్టుకొనేవాళ్లు దర్శకులు. అయితే ఇప్పుడు మన దగ్గరే ఆ సౌలభ్యం ఉంది. కానీ నాణ్యత కనిపించడం లేదు.
`విశ్వంభర` సినిమా రిలీజ్ డేట్ విషయంలో ఇంకా ఓ స్పష్టత రాకపోవడానికి ప్రధాన కారణం ఇదే. ఇప్పటికే కొన్ని కంపెనీలతో వీఎఫ్ఎక్స్ చేయించారు. కానీ సంతృప్తికరమైన ఫలితాలు రాలేదు. దాంతో స్టూడియోలు మార్చి, మార్చి.. వస్తున్న రిజల్ట్ ని బేరీజు వేసుకొంటున్నారు. దీని వల్ల సినిమా ఆలస్యం అవ్వడమే కాదు, దర్శకుడికి కూడా క్లారిటీ మిస్ అవుతుంటుంది. దర్శకుడు కథగా రాస్తున్నప్పుడు ఏదో ఊహిస్తాడు. అది వీఎఫ్ఎక్స్ కంపెనీలు ఇస్తే సరి. లేదంటే వాళ్లు ఇచ్చిన అవుట్ పుట్ తోనే సరిపెట్టుకోవాల్సివస్తోంది. కావల్సింది రాబట్టుకొందామంటే కాలయాపస జరుగుతుంది. దానికి తోడు ఇంట్రస్ట్ రేట్లు పెరిగిపోతున్నాయి. ఇంతా కష్టపడి బయటకు వచ్చిన అవుట్ పుట్ ప్రేక్షకులకు నచ్చుతుందా, లేదా? అనేది ఇంకా పెద్ద ఫజిల్.
అందుకే ఈమధ్య వీఎఫ్ఎక్స్ అనగానే హీరోలు, దర్శకులు.. ‘అబ్బే.. వద్దులెండి.. మేం వాటితో పడలేం’ అని లైట్ తీసుకొంటున్నారు. చిన్న చిన్న సీజీలకే ఇలా అయిపోతుంటే, సినిమా అంతా వీఎఫ్ఎక్స్తోనే నడిపించే రాజమౌళి లాంటి వాళ్లు ఈ కంపెనీల్ని ఎలా భరిస్తున్నారో ఏంటో? ఈ విషయంలో రాజమౌళి గ్రేట్ అబ్బా.